Historie

Wanneer we een blik slaan in het verleden van SCD’33 en we kijken naar het SCD’33 van nu dan kan het niet anders dat er maar één conclusie mogelijk is n.l. dat door de jaren heen SCD’33 haar bestaansrecht heeft verworven dankzij een groep hardwerkende goedwillende mensen die ondanks grote zorgen, zowel materieel als privé het ook nog aandurfden om de zorgen van een vereniging op zich te nemen om die door veel inzet te laten groeien en bloeien. Wat vaak ook nog belemmerd werd door invloeden van buitenaf en zeker grote financiële zorgen.

Typerend voor het verleden is zeker dat de kerk een grote rol speelde binnen het schaarse verenigingsleven in die tijd, ook bij SCD’33.

Enkele voorbeelden hiervan zijn te vinden in o.a. de pachtcontracten waarin pachters als voorwaarden stelden dat er op zondagmorgen tijdens de diensten niet voor 12 uur gespeeld mocht worden.

In een iets later stadium blijkt duidelijk dat ook de industrie zijn invloed laat gelden, niet met sponsorregelingen zoals nu, maar meer op de achtergrond.

Nu kon dat bij SCD’33 moeilijk anders want Deest was met zijn scheepswerf, pannen- en steenfabriek een echt industrie dorp voor de omgeving.

Zo was het dan ook normaal dat SCD’33 een voetbal terrein huurde van de steenfabriek en dat zowel spelers als bestuur bijna allen hun brood verdiende op de scheepswerf.

Financieel was het ook allemaal heel moeilijk, in 1945 konden de financiële verplichtingen jegens de KNVB niet worden voldaan omdat het oorlogsgeschut op het speelveld had gestaan en dat betekende niet voetballen, geen inkomsten er was zelfs geen geld om een bal te kopen.

De nood was zo hoog dat er door de KNVB 8 z.g. schoenenbonnen aan SCD’33 werden verstrekt voor aankoop van voetbalschoenen. Hiervoor moesten 8 postzegels van 10 cent worden opgestuurd voor administratie kosten, nu onvoorstelbaar.

Toch had SCD’33 al een mooi bestaansrecht opgebouwd in het dorp en omgeving, hiervan getuigen de talrijke vriendschappelijke wedstrijden. De opbrengst was dan meestal voor de missie, bejaardenbond enz. Trainers zoals nu kende SCD’33 niet ze hielpen elkaar, dit gebeurde onder leiding van de aanvoerder Kup Hendriks, dit was een groot talent die werd gevreesd door elke tegenstander, hij stak dan ook letterlijk en figuurlijk boven alles uit. 

De jeugdafdeling stond onder leiding van Kup Heijmeriks, deze man kon met bescheiden middelen een A team op het veld brengen waar menig vereniging jaloers op was .

Kup plukte talenten van de straat via een unieke wervingsmethode. Hij was ook leider van het z.g. patronaat een jongensontspanningsclub en als je daar bij wilde moest je wel lid van SCD’33 zijn anders was alles vol.

Rond de jaren 50 trok SCD’33 haar eerste gediplomeerde trainer aan, n.l Dhr. Wessels uit Nijmegen, die SCD’33 en Uchta onder zijn hoede had,

In 55-56 kwam Theo Verstegen als oud NEC speler met veel ervaring de SCD’33 gelederen versterken en deze nam de touwtjes stevig in handen. Hij bracht discipline in de spelersgroep, voor de vereniging een gouden greep. Dat mag zeker ook gezegd worden van zijn opvolgers Carel Roes en Harry Janssen, bekende namen uit de voetbalwereld van die tijd. Carel werd met zowel het eerste als tweede kampioen.

Deze periode waren ongetwijfeld de 7 vette jaren voor SCD’33. Dit was mede te danken aan Dhr. v.d. Werf, die in 57-58 voorzitter werd van SCD’33.

Voorzitters van 1933 tot heden:

J.v.Aanholt    1933 – 1934, J.v.d. Wielen  1935 -1936, L Teyssen 1937 – 1944, J.W Litjens 1945 – 1946, L Teyssen 1947 -1951, H v.d. Broek 1952-1954, L v.d.Hurk 1955-1956, A v.d. Werf 1957- 1974,  J.Verhoeven 1975-1976, H .v.d. Donk 1977-1988, J.v.d. Broek  1989-1991, A v. d. Broek 1992-1993, J. Verploegen 1994-2012, K. Jilesen 2013 tot 2018,  Wim Ebben 2018 tot heden.

Voetbalvereniging SCD’33 is opgericht in 1933.
De club kleuren zijn oranje shirt en witte broek. Sinds de oprichting in 1933 is SCD gaan spelen op het veld waar nu de zandafgraving plaats vindt onder de naam ‘den tweede Belgert’. Achter de van Heemstraweg lagen vele weilanden (Belgerts) die door getallen een aanduiding kregen.
Het R. K. Kerkbestuur was eigenaar en voor f 100,- per jaar huurde SC’33 dit terrein.
Nog voor de oorlog wordt getracht een hut te regelen als kleedaccommodatie, maar pas in 1948 wordt deze in gebruik genomen.
In 1953 verhuist SCD’33 naar het terrein ‘den eerste Belgert’.

De huidige accommodatie Kremershof werd onder de toenmalige voorzitter Dhr.v.d.Werf in gebruik genomen. Burgemeester Havermans verrichtte op 6 augustus 1972 de opening.
De naam Kremershof is bedacht door Dhr. T. de Reuver en ontleend aan een vroegere appelboomgaard.
Bij de accommodatie hoorde 2 speelvelden en 1 trainingsveld. De kantine was een omgebouwd noodlokaal, waar het overigens zeer gezellig was.

Vanaf 1981 ontstonden de plannen tot bouw van een stenen clubhuis en de zelfwerkzaamheid, die toen door velen getoond werd, leverde een prachtig gebouw op. Nog net op tijd voor de viering van het 50 jarig bestaan werd het clubhuis op 7 Januari 1983 officieel geopend door Burgemeester Geurts.
In 1991 werd de huidige accommodatie compleet door de ingebruikname van vernieuwde kleedkamers en een mooie lichtinstallatie.
De huidige accommodatie wordt met name door het harde werken van de
Privatisering werkgroep in een prima staat gehouden.

Op dit moment (juni 2013) wordt gestart met de nieuwbouw. 4 kleedkamers, bestuurskamer, verzorgingskamer en een mooie ruimte voor Tennis Deest.

Als dit alles gerealiseerd is worden de oude kleedkamers opgeknapt en de kantine gemoderniseerd!

Enkele leuke/gekke, niet meer voor te stellen feiten uit die tijd:
Er werd gevoetbald van 12.00 uur – 15.00 uur en daarna ging men naar het lof.
Alle uitwedstrijden per fiets.
Contributie 0,25 cent per week.
De paarden en de koeien onderhielden de velden.
Sanitair was er niet, de handpomp deed wonderen.
De grensrechter gebruikte ,als er geen vlag was, zijn eigen zakdoek.
SCD’33 in 1983 al een damesteam had, die competitie speelde onder de naam
Super Cup Dots.